100 jaar architectuur in Rotterdam |
2010: New Orleans |
Alvaro Siza
|
Op de Wilhelminapier, naast Hotel New York, waar ooit de Holland-Amerika lijn was gevestigd, werd in 2010 het tot dan toe hoogste woongebouw (160m) van Nederland. De naam New Orleans benadrukt de kosmopolitische functie die dit gebied heeft gehad voor de stad en het land. Het verwijst ook naar een voormalig pakhuis dat hier stond en dat ook New Orleans heette. Die kosmopolitische functie moet het gebied ook weer op zich nemen. Hotel New York was de eerste stap. Andere buren van New Orleans zijn de Cruise Terminal, het Luxor Theater, woontoren Montevideo en Gebouw Las Palmas, waarin het Nationaal Foto Museum is gevestigd. Andere woontorens zullen nog volgen met klinkende namen als Baltimore, San Francisco en Havanna (ook namen van voormalige pakhuizen) en Rotterdam. In het gebouw zijn 234 appartementen gerealiseerd varierend van 65 tot 212m². Daar zitten koop- en huurwoningen en "serviced appartments" tussen. De laatste categorie zijn gemeubileerde appartementen voor tijdelijke huurders met een uitgebreid dienstenpakket. Alle bewoners van het complex kunnen gebruik maken van de gym, het zwembad en de gastenverblijven. De New Orleans is een vierkante toren, die op de bovenste 4 lagen iets verjongt. Op elke etage zijn 4 appartementen, behalve op de bovenste lagen met twee, respectievelijk één penthouse. De gevel is bekleed met marmer hetgeen de hoge kwaliteit moet uitstralen. Alle appartementen hebben een loggia als buitenruimte. Oorspronkelijk bestond het ontwerp uit twee torens op een voet met een tussen terrein. Zowel ontwikkeltechnisch als stedenbouwkundig was dit - gezien de geringe afstand tot de buren van Montevideo - niet haalbaar. Siza heeft met opzet de voet aan westzijde abrupt laten eindigen. Op 4 etages hoge voet ligt het gemeenschappelijk terras en het zwembad. In de voet is de art house bioscoop en muziekzaal Lantaren/Venster gevestigd. Deze bestaat uit 5 bioscoop zalen (totaal 500 plaatsen), een foyer en restaurant en een multifunctionele zaal met een grote speelvloer (300 zitplaatsen). De constructie van het bioscoop staat los in een grotere ruimte, zodat, mocht de bioscoop geen succes worden zij eenvoudig verwijderd kan worden. Lantaren/Venster heeft aanvankelijk een 5-jarige huurovereenkomst met de eigenaar. Het interieur van Lantaren/Venster is ontworpen door het Rotterdamse bureau M2R. |
Marskramer Karel Doormanstraat | 01-10 Archtitecten |
Vancouver | Claus en Kaan |
Expo en Ontvangstruimte Rijnhaven | Deltasync |
Cité | E. van Egeraat /Tangram |
Dua Vista | Geurst & Schulze |
Bonaventura | Geurst & Schulze |
Bodega | Geurst & Schulze |
Blaak 31 | KCAP |
Nieuw Trapezium | Kollhoff und Timmerman |
Zenne | Quist Wintermans |
Eneco | Dam & Partners |
Spinozatoren | Weeda, Van der Weijden |
Zuiderster | Groosman Partners |
Binnenhoftoren | AGS Architecten |
Essalam moskee | Molenaar & Van Winden |
Wijnhaven 23 | |
Cité | Tangram Architecten |
De Zwarte Parel | Studio Rolf.fr en Zecc Architecten |
Stadspodium Grote Kerkplein | Atelier Kempe Thill |
Port City 2 en 3 | BenthemCrouwel |
Andere werken van Alvaro Siza:
Elders
Boa Nova restaurant |
Matosinhos, Porto |
1958-1963 |
Zwembad |
Quinta de Conceição |
1958-1965 |
Woning Miranda Santos |
Matosinhos, Porto |
1962 |
Zwembad |
Leça da Palmeira |
1966 |
Woning Avelino Duarte. |
Ovar |
1981-1985 |
Faculteit Bouwkunde Universiteit |
Porto |
1987-1993 |
Herbouw plannen voor de wijk Chiado
na een brand. |
Lissabon |
1988 |
Universiteitsbibliotheek |
Aveiro |
1995 |
Serralves Museum voor Moderne kunst |
Porto |
1997 |
Atelier Architect |
Porto |
1998: |
Woontoren |
Maastricht |
1999 |
Zuidelijk Gemeentelijk districtscentrum |
Rosario, Argentinië |
2002 |
Serpentine Gallery Pavilion |
Londen |
2005 |
Iberê Camargo Foundation |
Porto Alegre, Brazil |
2008 |